Inleiding

De artikelen op blog hebben in principe weinig onderlinge relatie. Of er iets tussen zit dat u interesseert, kunt u het beste beoordelen aan de hand van het overzicht van de titels of via de labels, zoektermen en steekwoorden (zie onderaan).

Er zijn veel artikelen bij van Titus Rivas over Bijna Dood Ervaringen (BDE), paranormaal onderzoek en reïncarnatie. Titus bespreekt diverse boeken over deze onderwerpen.

Paranormale beelden van een overleden opa tijdens bijnadoodervaring

Er wordt nog steeds beweerd dat bijnadoodervaringen volledig verklaard kunnen worden door illusies van een stervend brein. In het artikel De bijnadoodervaring van Therese Svensson door Titus Rivas blijkt weer eens hoe onjuist dit beeld is. In een boek van dr Annekatrin Puhle staat vermeld dat Therese Svensson beweert dat ze tijdens haar BDE een overleden opa ontmoette die ze nooit eerder had gezien. Ze herkende de man na haar ervaring op een foto. Rivas wijst erop dat er geen goede redenen zijn om aan de juistheid van dit verhaal te twijfelen.

Kennis over het hiernamaals

Velen denken dat de menselijke kennis niet verder kan reiken dan deze aardse wereld. In dit artikel van Titus Rivas wordt deze veronderstelling kritisch onder de loep genomen.
Vooral een kritische vergelijking van bijnadoodervaringen met tussenperiodeherinneringen biedt perspectief op enige kennis van een leven hierna.

De Interpretatie van Bijna-Dood Ervaringen

Bijna-dood ervaringen vinden vaak plaats bij een hartstilstand, terwijl er sprake is van een zogeheten vlak EEG. Een Nederlands team onder leiding van cardioloog dr Pim van Lommel heeft door middel van zogeheten prospectief onderzoek aangetoond dat normale fysiologische of psychologische verklaringen ontoereikend zijn om alle aspecten van bijna-dood ervaringen (BDE's) te verklaren. Er is hoe dan ook een paranormale of transcendente factor in het spel, omdat er vaak een buitenzintuiglijke waarneming van fysieke gebeurtenissen optreedt tijdens de BDE.

 

Er zijn volgens Titus Rivas slechts twee mogelijke verklaringen voor deze fenomenen.
1 - Het bewustzijn kan een toestand van klinische dood overleven en blijkt voor zijn bestaan dus in ultieme zin onafhankelijk van hersenactiviteit. Het is daarbij in staat om 'in real time' gebeurtenissen waar te nemen door middel van buitenzintuiglijke waarneming (ESP).
2 - De patient neemt tijdens het vlakke EEG niets waar, maar is ook in geestelijke zin volledig bewusteloos. Pas nadat de hersenen hun corticale activiteit weer hebben hervat, vindt er retrocognitieve buitenzintuiglijke waarneming (=paranormale terugblik op het verleden) van gebeurtenissen tijdens de klinische dood plaats.
 

Rivas concludeert dat de tweede hypothese minder zuinig is dan de eerste, omdat zij buitenzintuiglijke waarneming erkent en daarmee impliciet erkent dat er aspecten aan onze geest zijn die transcendent zijn en in ultieme zin onafhankelijk van ons brein.