Militairen moeten onmogelijke keuzes maken

Uit een interview met de Volkskrant 18-2-2014.
Veldhuizen is niet de enige militair die na een missie terugkeert met psychische klachten. Defensie gaat ervan uit dat 5 procent kampt met een posttraumatische stressstoornis. Dat zijn de officiële cijfers, zegt Veldhuizen, maar hij weet beter. 'Ik ken jongens die met hun klachten expres naar de huisarts gaan en niet naar de militaire arts. Het verschil? Dan hoeft niemand het bij defensie te weten. Het gevaar is dat ze dan dezelfde medicatie krijgen als ik, maar wél hun werk blijven doen. Op de doosjes van mijn medicijnen zitten gele waarschuwingsstickers. Ik kan daardoor geen militair meer zijn. En geen verpleegkundige. Hé Niels, zeggen mijn collega's dan, kijk eens naar jouw carrièrelijn - nee, die gaat lekker'. Hij zegt: 'Velen kiezen ervoor te zwijgen. Als ik met mijn verhaal maar iemand kan helpen, is het al goed'.

In zijn boek staat een heleboel niet, zegt hij. Zeker de helft van de tekst, minstens de helft van de incidenten, heeft hij gewist. Maar wat er wél staat, geeft een onthutsend beeld van een militair die zichzelf bijna verloor en net op tijd hulp zocht.
Oorlog in mijn kop. Erfenis uit Uruzgan (Ebook bol.com).

Higgsdeeltje onderzoekers zoeken vooral sponsors

Vier bestuurders uit de onderzoekswereld van fundamentele deeltjes laten in de Volkskrant van 20 december weten dat zij zich sterk maken voor meer draagvlak voor wetenschap.
“De grote aandacht voor de resultaten van de Large Hadron Collider, voor 'Higgs', is erg stimulerend, vooral ook voor de (jonge) technici en onderzoekers die essentieel zijn voor het project. We hopen dat hun een podium gegund wordt wanneer straks de echte ontdekking wereldkundig gemaakt wordt. Dat zou pas goed zijn voor het draagvlak van de wetenschap bij het Nederlandse publiek”.

Door de Higgs-bosonen krijgen alle andere deeltjes massa. Higgs-bosonen bepalen wat wij om ons heen zien, daarom wordt het ontbrekende puzzelstuk in het standaardmodel ook wel het Goddeeltje genoemd.

Eerder in het artikel schreven ze:
“Zeker, de meetresultaten laten een 'piek' zien. Een signaal boven de achtergrondruis. Of toch niet? Met het toevoegen van meer meetgegevens, het komende jaar, kan de piek uitgroeien tot een robuust signaal. Of verdwijnen. Zo zit de statistiek in de kwantitatieve wetenschap in elkaar”.

Het bouwen van een deeltjesversnellerreactor heeft Europa een massa (miljarden) euro’s gekost. En in de komende jaren moeten er nog miljarden worden uitgegeven om nog meer data te genereren, te analyseren, resultaten te rapporteren en bevindingen te bediscussiëren.
In deze tijd van eurocrisis, twijfel aan Europese eenheid en wetenschappelijke fraude vonden de auteurs het blijkbaar nodig om een lans te breken voor fundamenteel wetenschappelijk onderzoek. Ook in de wetenschap worden miljarden met bakken over de balk gegooid. Het is niet altijd van te voren vast te stellen of dit geld allemaal verloren is. Zo wordt er altijd gewezen dat er technische grenzen zijn verlegd die ook op andere terreinen nuttige ontdekkingen en producten hebben opgeleverd.

Het zou sympathiek zijn wanneer de vier bestuurders in hun opsomming van de revenuen ook een financiële verantwoording zouden geven van hun budgetten. Misschien is er ook wat meer inspraak mogelijk in de aard van het onderzoek? Ook dan zou het Higgs-deeltje kunnen zorgen voor wat meer gewicht (massa) in het belang van fundamenteel onderzoek.

Frank Miedema in de Volkskrant van 19 juni:
Ook de wetenschap doet aan politiek, want er moeten keuzen gemaakt worden met schaarse middelen. Er spelen tegengestelde belangen, ook als het om fundamenteel onderzoek gaat. De keus om miljarden te besteden aan het zoeken naar bewijs voor het Higgs-boson of donkere materie is dus niet waardenvrij. Immers, met dat geld had ook aan een malariavaccin of aan de ontwikkeling van een nieuwe behandelmethode van kanker, of preventie van een tropische ziekte of hartfalen gewerkt kunnen worden.