Er zit geen groei in delen van de economie, maar is dat erg?

De economische groei is de optelsom van alle geproduceerde goederen en geleverde diensten in een bepaald periode en wordt gezien als de beste economische graadmeter.
In een tijd dat energieprijzen stijgen, hebben bedrijven het moeilijk die veel energie gebruiken. Een deel daarvan heeft eigenlijk weinig bestaansrecht, anderen zijn van levensbelang.
De Nederlandse bloemensector gebruikt onnoemelijk veel vliegtuigkilometers om bloemen van All over the World naar Aalsmeer te halen en weer terug om te kunnen veilen. Ook binnen de vaderlandse kassen wordt veel energie gebruikt. Als het in een dergelijk sector slecht gaat, dan is er weinig verloren. Het duurzamer reorganiseren of zelfs verloren laten gaan zou enorm veel energie en ruimte besparen.
Een ander voorbeeld is de Nederlandse intensieve veehouderij. Voedsel wordt vanuit de ontwikkelingslanden ingevoerd om het vee in de stallen te voeren. Vlees en zuivel wordt over de hele wereld uitgevoerd en concurreert daar met locale producenten. Ook deze sector kan gemist worden als een boer kiespijn kan missen.
De reisbranche is ook zo’n sector die heeft te lijden onder economische recessie en hogere energieprijzen. Mensen kiezen uit geldgebrek bestemmingen dichterbij, wat is daar mis mee?

In cijfers die aangeven hoe het met de economie gaat, zouden eigenlijk alleen bedrijven en bedrijvigheden moeten worden opgenomen die duurzaam zijn en geen afbreuk doen aan milieu en dierenwelzijn.

Peter van Vliet schrijft over de moeilijkheden om een Duurzaam Nationaal Inkomen te bepalen.
Politiek het zwaarste argument stelt kort door de bocht dat streven naar het DNI ten koste gaat van de groei van het nationaal inkomen (NI). Maar in het NI wordt het verlies van schaarse milieufuncties, dat per definitie het verlies betekent van economische goederen, dus welvaartsverlies, niet geboekt. NI groei is geen welvaartsgroei. Een samenwerkingsverband van het RIVM, het Instituut voor Milieuvraagstukken (IVM) en het CBS heeft een DNI voor Nederland geraamd, dat op ongeveer de helft van het NI uitkomt. De werkelijke betekenis van die uitkomst geeft aan dat de helft van onze huidige consumptie ten koste gaat van de toekomstige. We lenen dus van de toekomst. Alleen wordt die lening nu niet meegeteld als we tellen hoe rijk we zijn. Het echte probleem lijkt er uit te bestaan dat het DNI de politieke bluf over welvaartsgroei, zowel in Den Haag als in andere landen, doorprikt.

Iets komt niet voort uit het niets

Lawrence Krauss. Universum uit het niets. Waarom er iets is in plaats van niets (bol.com).
In een essay in de Volkskrantbijlage Intermezzo van 26 juli 2008 stelt schrijver Kris Verburgh dat natuurkundigen een eeuw geleden beweerden dat iets uit het niets kan ontstaan. Nog eerder geloofden “geleerden” dat muizen ontstonden uit meel.
Iets en niets horen onmiskenbaar bij elkaar, iets bevat soms heel veel niets. Iets volgt soms op niets, soms als creatie van de mens, soms roept de mens God te hulp als verklaring.
Maar iets komt niet voort uit het niets. Nu niet, toen niet en nooit niet.
Ex nihilo nihil fit -niets ontstaat uit niets-.
Ons brein zoekt achter alles een bedoeling. Mensen die slecht zijn opgeleid, maar die wel onder invloed zijn van geestelijken, zijn geneigd de interpretatie en uitleg van hun religieuze voormannen te geloven.
Onwetendheid voedt geloof, en kennis maakt het moeilijker om te geloven. Hoe slimmer en geleerder iemand is, hoe onwaarschijnlijker dat hij in God gelooft.
Maar over het wel of niet bestaan van God zegt dit alles niets. Veel wetenschappers laten niets aan het toeval over, maar laten iets open en zijn agnost.

Wie wel gelooft in de fantasie van Kris Verburgh, zij verwezen naar zijn "schitterende" boeken.
Fantastisch! over het universum in ons hoofd. Kris Verburgh (bol.com).

Alan Watts vertelt over niets het volgende.


Tao is dat waaruit niets kan vertrekken.