Hoe economische ongelijkheid samenlevingen schaadt

We voelen instinctief aan dat het in samenlevingen met enorme inkomensverschillen op de een of andere manier fout gaat. Richard Wilkinson brengt in de TED-talk hieronder de harde gegevens over de economische ongelijkheid in kaart en laat zien wat er mis gaat als rijk en arm te ver uit elkaar liggen: echte effecten op gezondheid, levensduur, zelfs op fundamentele waarden als vertrouwen.

Nederlands ondertiteld

Hoeveel is genoeg? Geld en het verlangen naar een goed leven (bol.com).

Waarom werken we ons te pletter om steeds meer rijkdom te vergaren? Hoeveel is genoeg? Vader en zoon Robert en Edward Skidelsky zoeken een antwoord bij de Britse econoom John Maynard Keynes. Die voorspelde in 1930 dat we binnen de eeuw in een land van melk en honing zouden leven: ons inkomen zou alleen maar toenemen en we zouden niet meer dan vijftien uur per week moeten werken.

De Skidelsky’s vertellen hoe en waarom Keynes zich heeft vergist. Volgens hen heeft de economie een morele dimensie gehad sinds het begin van onze beschaving. Die zijn we uit het oog verloren. Daarom moeten we opnieuw bepalen wat in ons leven echt belangrijk is.

Het goede leven

Waar bestaat het goede leven dan uit? De Skidelsky’s introduceren zeven basisgoederen, die noodzakelijk zijn voor een goed leven.

1. Gezondheid.
2. Geborgenheid.
3. Respect.
4. Persoonlijkheid (autonomie).
5. Harmonie met de natuur.
6. Vriendschap.
7. Vrije tijd.

We worden afhankelijk gemaakt van zout, suiker en vet

Michael Moss ontrafelt in zijn boek de tactiek van voedselproducenten om ons afhankelijk te maken van zout, suiker en vet.

Voedselproducenten blijken er alles aan te doen om ons te verleiden en een plekje in onze maag te veroveren, en houden ons zo afhankelijk van zout, suiker en vet. Het aantal mensen met zwaar overgewicht, diabetes en hartziektes is zo schrikbarend toegenomen dat men spreekt van een heuse obesitas-epidemie. Al jaren worden grote voedselbedrijven als Nestlé, Oreos, Kellogs, Procter & Gamble, Coca-Cola en Mars aangesproken op het ongezonde voedsel dat ze op de markt brengen. Zij weerleggen de kritiek met het argument dat de consument de keuze maakt en zij enkel de markt bedienen.

Uit een interview door Mac van Dinther in de Volkskrant.
Uw boek begint met een scène uit 1999 waarin topmensen van de voedingsindustrie in het geheim bij elkaar komen om het probleem van obesitas te bespreken. Zij wisten heel goed waarmee ze bezig waren.
'Dat was een belangrijk moment. Sigarettenfabrikant Philip Morris was door de overname van onder meer Kraft Foods in de jaren tachtig een van de grootste voedingsconcerns. In de jaren negentig ging de hoogste baas van Philip Morris naar zijn voedingsmensen en waarschuwde: jullie krijgen straks net zulke problemen met vet en suiker als wij met nicotine. In 1999 stonden ze op een kruispunt, maar uiteindelijk gingen ze de kant op die ze gewend waren: verder op de oude weg van suiker, vet en zout'.

Michael Moss. Salt, Sugar, Fat (bol.com).