De NS heeft stiltecoupé’s aangewezen waar je mag verwachten dat het er stil is. Maar veel reizigers hebben hier lak aan. Aan de passagiers met een stiltewens dan het initiatief om de sprekenden aan te spreken. Dat is niet altijd populair. Was de coupé er niet dan ook niet de ergernis.
Ook moet de reiziger met kortingskaart voor voordeeluren die voor 8:55 vertrekt op een ritprijs zonder korting rekenen ook al reist hij om 8:50 van Maastricht naar Den Helder. Bij de invoering van de OV-chip zou het een fluitje van een cent moeten kunnen zijn om toch deze korting te berekenen. Het tegenargument van privacyschending is niet erg sterk.
Wanneer de kortingskaart wordt verlengd, moet deze worden geactiveerd. Daarvoor moet je niet te vroeg langskomen, want dan kan het nog niet. Wanneer wel, vermeldt de correspondentie van de NS niet.
Vlak voor het ingaan van de nieuwe kaart en weken na het activeren stuurt de NS een mail en een brief om te waarschuwen dat de activatie mogelijk nog moet gedaan.
Ook in de brief een uitleg over reizen op saldo, maar geen melding of het systeem van automatisch aanvullen ook is overgezet.
Wil je daarover zekerheid of wil je de NS feedback geven over haar slechte voorlichting dan moet je 10 cent per telefoonminuut betalen.
Mijn vernieuwde kortingskaart werkte 1 weekend wel en het weekend erna niet. Moest ik deze opnieuw activeren. Heb ik gedaan bij het loket. Logica? Niemand weet het.
Koppeling van de software van de OV-chip en het voorkomen van het uitsturen van onnodige brieven scheelt veel geld. Wanneer de brieven ook nog eens beter worden geschreven scheelt het zowel de NS als de reiziger geld.
woensdag
Hebben bankiers een geweten?
Banken worden gezien als aanjager van de euro- en economische crisis. Vroeger was de klant het doel, geld was het middel. Inmiddels is geld het doel, en de klant het middel.
Hans Ludo van Mierlo werkte twintig jaar bij ING en Rabobank als adviseur externe communicatie. Hij gaat in zijn boek Gepast en ongepast geld op zoek naar het geweten van banken.
In Intermediair een interview met de auteur.
Zijn lijn van redenering is ongeveer ‘Als banken hun doelstellingen meer zouden omschrijven naar maatschappelijk verantwoord ondernemen, dan krijgen ze ook geen hebberige aandeelhouders meer.’
Eigenlijk zegt hij daarmee dat bankiers zelf geen geweten hebben, maar verantwoorde grenzen moeten worden gesteld.
En daar heeft u als klant natuurlijk alle invloed op.
Hans Ludo van Mierlo werkte twintig jaar bij ING en Rabobank als adviseur externe communicatie. Hij gaat in zijn boek Gepast en ongepast geld op zoek naar het geweten van banken.
In Intermediair een interview met de auteur.
Zijn lijn van redenering is ongeveer ‘Als banken hun doelstellingen meer zouden omschrijven naar maatschappelijk verantwoord ondernemen, dan krijgen ze ook geen hebberige aandeelhouders meer.’
Eigenlijk zegt hij daarmee dat bankiers zelf geen geweten hebben, maar verantwoorde grenzen moeten worden gesteld.
En daar heeft u als klant natuurlijk alle invloed op.
Abonneren op:
Reacties (Atom)
